کارشناس تغذیه معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: گرمازدگی دارای چهار مرحله؛ استرس گرمایی، خستگی گرمایی، گرمازدگی و سکته گرمایی است.
به گزارش روابط عمومی معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی استان؛ فرهاد تابان سیرت ابراز داشت: مانند سرگیجه، ضعف، حالت تهوع، تشنگی و سردرد از جمله علائمی است که در مرحبه استرس گرمایی رخ میدهد.
وی با بیان اینکه در مرحله خستگی گرمایی نیز با علائمی نظیر عرق کردن شدید، خستگی، قرمز شدن پوست، گرگرفتگی یا اسپاسم عضلات به همراه درد، سردرد یا سرگیجه خفیف و حالت تهوع همراه است، خاطرنشان کرد: مرحله گرمازدگی با علائمی نظیر رنگ پریدگی، عرق شدید، تهوع، اسهال و استفراغ، جوش‌های ریز گرمازدگی مشخص می‌شود.
تابان سیرت یادآور شد: سردرد، گرفتگی عضلات، خستگی، ضعف، تشنگی شدید، سرگیجه، تکرر ادرار و ادرار تیره رنگ، از دست دادن تمرکز، ادم یا تورم خفیف پا، مچ پا یا انگشتان دست و از دست دادن هوشیاری از دیگر علائم گرمازدگی است.
کارشناس تغذیه معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: مرحله سکته گرمایی نیز با ضربان ضعیف، تنفس سریع، کاهش تعریق، پوست داغ و خشک و قرمز، حالت تهوع، سردرد و سرگیجه، تاری دید، تحریک پذیری و یا تغییرات خلقی، عدم هماهنگی و از دست دادن هوشیاری همراه است.
وی با بیان اینکه اگر این مرحله شدید باشد می‌تواند به نارسایی ارگان‌های بدن، کما و مرگ منجر شودف افزود: وضعیت دیگری که ممکن است با سکته گرمایی شدید رخ دهد، رابدومیولیز است، این بیماری باعث تخریب سلول‌های عضلانی و در نتیجه نارسایی کلیه می‌شود.
تابان سیرت به نوشیدن مقدار زیاد مایعات در تابستان تاکید و اذعات داشت: حداقل هشت لیوان آب در روز بنوشید. بدن شما به ازای هر کیلوگرم وزن به ۳۰ میلی‌لیتر آب در روز نیازمند است. ولی مصرف مایعات در آب و هوای گرم باید افزایش یابد.
وی بااشاره به اینکه اگر نمی‌توانید مقدار زیادی آب بنوشید یک نوشیدنی بدون گاز مثل آب میوه یا دوغ جانشین مناسبی است؛ توصیه کرد: از مصرف زیاد نوشیدنی‌های کافئین دار مانند کولا، قهوه و چای اجتناب کنید، زیرا کافئین ادرارآور است و باعث دفع آب از بدن می‌شود.
تابان سیرت گفت: از مصرف غذاهای چرب و داغ اجتناب کرده و بهتر است غذایتان کمی نمک داشته باشد.
وی با بیان اهمیت محافظت در برابر آفتاب و نور مستقیم خورشید، خاطر نشان کرد: از کرم ضد آفتاب با فاکتور محافظت در برابر آفتاب (SPF) حداقل ۱۵ استفاده کنید. اگر احساس ناخوشی و ضعف به شما دست داد، فوراً از مقابل نور مستقیم خورشید دور شوید.
کارشناس تغذیه معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: در صورت اجبار برای فعالیت بدنی در مناطق گرم و مرطوب، فعالیت بدنی را به تدریج طی سه تا چهار هفته برای عادت کردن بدن به گرما افزایش دهید.
وی افزود: لباس‌های سبک و گشاد از جنس کتان و نخ بپوشید، لباس‌های تیره و سنگین گرما را جذب می‌کنند و به یاد داشته باشید برخی از پارچه‌های نازک، حفاظ کافی در برابر اشعه ماورای بنفش خورشید ایجاد نمی‌کنند. همچنین از کلاه‌های لبه‌دار و ترجیحاً منفذدار و عینک آفتابی برای محافظت از چشم استفاده کنید.
وی تاکید کرد: از سفرهای غیر ضروری پرهیز کرده و از رفتن به جاهایی که سایبان ندارد و تهویه آن خوب نیست، حتی المقدور خودداری کنید. همچنین بهتر است در هنگام سفر در گرمای تابستان علاوه بر نوشیدن آب، چند عدد خیار و نمک در اختیار کودکان قرار دهید.
اقدامات درمانی در هنگام بروز گرمازدگی
تابان سیرت گفت: از افراد آسیب‌پذیر در گرمای تابستان مراقبت مخصوص کنید. کودکان و سالمندان مستعد گرمازدگی هستند.
وی توصیه کرد: هنگام مواجهه با فردی که دچار گرمازدگی شده است باید مصدوم را به جای خنک منتقل نمایید، باید مصدوم دراز بکشد و پاهای او را بالا بیاورید.
وی ادامه داد: لباس‌های مصدوم را درآورده، ملحفه خیس روی وی انداخته و آب ولرم رویش بپاشید. البته حمام گرفتن برای افراد هوشیار توصیه می‌شود.
تابان سیرت تاکید کرد: برای تسریع دفع حرارت از کولر یا پنکه استفاده کنید. از قرار دادن کیسه‌های یخ در کشاله ران، زیر بغل، زانو، مچ دست و پا نیز می‌توان استفاده کرد.
وی با بیان اینکه درصورتی که فرد هوشیار باشد می‌توان او را تشویق کرد تا کم کم آب یا یک نوشیدنی خنک بنوشد، اضافه کرد: محلولORS یا محلول آب و نمک و شکر(یک قاشق چای خوری نمک با ۸ قاشق چای خوری شکر در یک لیتر آب) در این شرایط مفید است.
تابان سیرت یادآور شد: به محض خنک شدن بدن فرد، عمل خنک کردن (در آب سرد یا به شکل دیگر) را متوقف کنید و اگر دمای بدن او مجدداً افزایش یافت، عمل خنک کردن را مجدد شروع کنید.
وی با اشاره به اینکه اگر نشانه‌های گرمازدگی بهبود نیافت یا وخیم‌تر شد، باید بیمار را سریعاً به مرکز درمانی منتقل کرد، گفت: نوشیدن نوشابه برای مقابله با گرمازدگی مناسب نیست ولی شربت آبلیمو، خاک شیر و دوغ تأمین کننده آب و املاح از دست رفته بدن هستند.
